© Cal McIntyre
Vanaf begin jaren negentig konden we kennis maken met het Britse Ride. Met het veelgeprezen debuutalbum Nowhere en opvolger Going Blank Again werd het een van de belangrijkste namen in de shoegaze. Maar de band van Andy Bell en Mark Gardener is meer dan dat: op de albums voor de stop in 1996 ging ze voor een toegankelijker britpopgeluid. Na de reünie in 2014 brachten de mannen nog drie albums uit, waarvan de laatste, Interplay, vorig jaar uitkwam. Wat Ride gedurende zijn hele carrière kenmerkt, shoegaze of niet, zijn de scheurende doch relaxte gitaren die als een golf over je heen komen, gecombineerd met trage, dromerige zang. Na Interplay was er nog geen tijd geweest voor een tour in Europa, maar nu kwam die er toch. Hiervoor deden de Britten onder andere TivoliVredenburg aan in de bijzonder intieme zaal Ronda.
De show werd geopend door de jonge Nederlandse band Thrilled. Het viertal verzorgde een zeer sterk en goed aansluitend voorprogramma. Het put duidelijk uit de bron van bekende shoegaze-invloeden, maar doet dit zeer goed. De groep heeft een goed gevoel voor sfeer neerzetten aan de hand van gitaren vol reverb, en ook voor het afwisselen van rustige atmosfeer en stevige muren van geluid. De meeste nummers werden gezongen door de mannelijke zanger, maar bij een enkele exemplaren zong de vrouwelijke bassiste; een afwisseling die ook niet onbekend is in het genre. Bij afsluiter “Wonderful” sloot Thrilled als echte professional af met een lange outro vol galmende gitaren. Een band waar we hopelijk nog meer van zullen horen!
Na het voorprogramma stroomden de mensen naar voren en om negen uur begonnen er opeens luide synths te klinken. Deze vergezelden de opkomst van Ride en luidden het openingsnummer “Monaco” van de recentste langspeler in. Deze werd opgevolgd door een hoogtepunt van dezelfde plaat, “Portland Rocks”, welke de inmiddels oudere bandleden feilloos speelden. Al snel werd er ook teruggegrepen naar eerder werk, met het stevigere “Dreams Burn Down”. Hiermee bewezen de heren dat ze na het verloop van de tijd nog steeds de instrumenten uitstekend beheersen en samen laten komen. Waar de lichten tijdens de coupletten hiervan een trage, blauwe gloed over de zaal heen lieten gaan, versterkten ze de muren van geluid in de refreinen door episch te flitsen.
Na een paar wat hardere songs pakte Mark Gardener voor twee nummers een tweede bas, welke in “I Came to See the Wreck” weliswaar voor een iets te penetrante bastrilling door de zaal zorgde. Vanaf “Twisterella” pakte hij de gitaar weer op en ging het optreden door met een vrij constant energieniveau. Gedurende het concert speelde Ride sterk en strak, maar ook met weinig verrassende uithalen en interactie met het publiek – een uitzondering vormde zich toen Mark Gardener het publiek verzocht een vredesteken met hun vingers in de lucht te maken tijdens “Peace Sign”. Maar de liefhebber van het van oudsher introverte shoegaze zal dit waarschijnlijk niet erg vinden.
De energie kwam pas volledig los toen de klassieker “Vapour Trail” werd gespeeld. Dit bekendste nummer van Ride kon natuurlijk op veel enthousiasme van het publiek rekenen. Daarna kleurde de groep wat meer buiten de randjes; bij de afsluiter van het eerste stuk, “Seagull”, werd het publiek zowel middenin als aan het einde getrakteerd op een extra lange muur van gitaren met gitaarsolo’s van Andy Bell. Uiteraard volgde nog een toegift, waar onder andere “Leave Them All Behind” werd gespeeld. Ook hier breidde de band het toch al lange nummer uit met een extra lang einde. Ten slotte werd verrassend afgesloten met “Chelsea Girl”, dat nog van de allereerste ep komt. Met veel van de favorieten tegen het einde liet Ride haar fans dus met een tevreden gevoel terugkeren.
Ride zette dus een goede show neer waar muzikaal alles top werd gespeeld. Waar voor een groot deel wat strak zoals op de plaat gespeeld werd, gingen op het einde de remmen enigszins los. De band is helaas niet meer live te zien in Nederland of België binnenkort, maar tot die tijd kunnen we nog genoeg genieten van zowel het oude als nieuwere werk.
Facebook / Instagram / Website
Setlist:
Monaco
Portland Rocks
Dreams Burn Down
Kill Switch
Last Frontier
I Came to See the Wreck
Twisterella
Lannnoy Point
Unfamiliar
Peace Sign
Taste
Cool Your Boots
Vapour Trail
Seagull
Light in a Quiet Room
Leave Them All Behind
Chelsea Girl
- Source: NEWHD MEDIA
